Ik las deze week een onderzoek dat is gedaan onder ruiters, met een controlegroep van mensen die niks met paarden hebben of doen. Uit dit onderzoek kwam naar voren dat mensen die zich bezig houden met paarden goed leiding geven, sterke sociale vaardigheden hebben en veel doorzettingsvermogen hebben. Voor mij waren deze uitkomsten best onverwacht. Niet zozeer voor wat betreft leidinggeven en doorzettingsvermogen, maar wel voor de sociale vaardigheden. Ik wil niet onaardig zijn, maar er zijn heel wat paardenmensen die wel heel erg op zichzelf zijn en alleen naar hun eigen wijsheid luisteren. Vooral hier in mijn omgeving, Zuid-Limburg is de mentaliteit nog steeds heel veel “ieder voor zich”, maar we werken er heel hard aan!
Dat is dan ook wel waarmee ik me heel bewust bezig hou. Ik sta voor kennis delen en voor leren door te doen. Mijn bedrijf staat hiervoor en ik zet me iedere dag in voor deze missie. In mijn fantasie heeft iedereen respect voor elkaar en elkaars mening. In mijn fantasie hebben alle paarden een optimaal welzijn en zitten alle paarden heel goed in hun vel. Ook doordat hun eigenaren heel goed in hun vel zitten.
Mijn ervaring met paardenmensen is niet altijd positief te noemen. Vaak hoor je over roddelen in de kantine en poeslief doen tegen diegene als ze elkaar tegenkomen. Je denkt dan misschien: zeg toch gewoon wat je probleem is of hou je mond! De keerzijde van deze situatie is iemand die jou zijn/haar mening geeft terwijl je daar niet om had gevraagd. Je wil misschien wel zeggen dat ze zich er niet mee moeten bemoeien, maar van de andere kant durf je dat niet zo goed of wil je liever de vrede bewaren.
Grenzen bewaken is de clou. Jij mag aangeven wat je prettig vind of niet, maar je moet wel op een constructieve manier blijven communiceren. De regels van feedback geven kun je hiervoor het beste toepassen. Je houdt je hierbij aan wat jij hebt geobserveerd en wat voor gevoel het jou geeft, daarna vraag je of de ander dat begrijpt.
Daarnaast hebben we ook te maken met persoonlijkheden. Iedereen is anders en dat maakt ook dat we allemaal anders communiceren en reageren. Toch vind ik het belangrijk om te blijven nadenken over je eigen grenzen en deze ook te bewaken. Als iemand echt jouw grens overschrijdt, moet je dat aangeven. Als je structureel je grenzen laat overschrijden zal je moeite hebben met je te herinneren wie je eigenlijk bent.
Paarden zijn heel goede wezens om mee om te gaan, vanwege hun spiegelende vermogen. Ik denk echt dat je een beter persoon kunt worden door veel met paarden te werken. ‘Werken’ bedoel ik dan in de breedste vorm, al ga je ze observeren in hun weide! (Dat kan overigens heel leerzaam zijn.) Mijn ervaring is dat als je niet goed in je vel zit en het paard gaat pushen, dat je jezelf tegenkomt. Het uitspreken van frustraties, negatieve gevoelens of verdriet kan hier een uitkomst bieden. Praten met je paard is niet gek, maar creëert begrip en begrip voor elkaar vormt vertrouwen. Als je daarnaast ook maar blijft praten met andere mensen! ;-)
Als we met zijn allen zoveel betere mensen zijn omdat we van paarden houden en met ze werken, laten we de sociale vaardigheden die we hebben opgedaan dan ook in de praktijk inzetten. Laten wij het goede voorbeeld geven en de (paarden)wereld stukje bij beetje een mooiere plek maken!
Daniëlle Dols
Hippia – sportmassage en hippische evenementen
